Parodontitis

De letterlijke betekenis van parodontitis is ontsteking (= itis) rondom (= para) de tand (= odont); oftewel de ontsteking van de weefsels rondom de tand.
Het is een bacteriële infectieziekte die ontstaat door ontstoken tandvlees. In een verder gevorderd stadium kan het kaakbot erdoor worden aangetast, wat verlies van kiezen en tanden tot gevolg kan hebben.
Waar gingivitis vooral door de hoeveelheid tandplaque veroorzaakt wordt (met andere woorden dus van alle bacteriën), is parodontitis te wijten aan de activiteiten van specifieke bacteriën/ biofilm.
Parodontitis ontstaat door een microbiële shift in de biofilm / dit geeft een verstoring van het parodontale evenwicht. Hierdoor vindt er een
verschuiving van een biofilm met “gunstige” bacteriën naar een biofilm met paropathogenen plaats (dysbiosis). Deze paropathogenen zorgen voor de typische parodontitis kenmerken zoals botafbraak, aanhechtingsverlies etc. Dit komt door de virulentiefactoren die paropathogenen hebben.
Genetische (erfelijk) en immunologische ( systemische ziekten) en omgevingsfactoren (bv. stress, roken, slechte voeding, stand van de tanden etc.) spelen ook een rol bij het ontstaan van parodontitis